მღვდელი დავით მექვაბიშვილი:…ცხოვრების დასასრულს, როდესაც შედგება ყველაზე ,,მნიშვნელოვანი შეხვედრა” და ადამიანი წარდგება ღვთის წინაშე, ყოვლად უსარგებლო იქნება მიზეზეთა ჩამოთვლა, თუ რატომ არ გამოვიყენეთ ჩვენი დრო დედაეკლესიასთან – ქრისტეს მისტიკურ სხეულთან შეერთებისათვის (განღმრთობისათვის), მაგრამ მიზეზები ვერასოდეს გაგვამართლებს!
ამიტომ, სანამ დროა, შევუდგეთ ქრისტეს! გამოვეხმაუროთ მის ,,ძახილს”, დავიხვეწოთ მისი ,,ხმის” ამოცნობასა და ,,ურთიერთობაში”… გულისხმიერად მოვიძიოთ, ხომ არ გვთავაზობს ,,მისი სხეული” გზამკვლევს, წინამძღვას, რომელიც მოსე წინასწარმეტყველის მსგავსად წარვგიძღვება აღთქმული ქვეყნისაკენ და მეგზურობას გაგვიწევს ქრისტესკენ, ქრისტესთან და ქრისტეში სავალ გზაზე!
მაცხოვარი გვამცნებს: ,,მე ვარ გზა, ჭეშმარიტება და სიცოცხლე; ვერავინ მივა მამასთან, თუ არა ჩემს მიერ” (იოანე 14:6).
მაშ, შევუდგეთ ,,გზას”, რომლის უღელი ტკბილია და ტვირთი – მსუბუქი!”
წყარო: საპატრიარქოს უწყებანი